Rente eenvoudig uitgelegd
Het verschijnsel rente kan op een lange en bewogen geschiedenis terugblikken. Zolang er eigendom bestaat, wordt er ook al rente betaald. Al in de vroegste beschavingen is rente, én het beperken van rente, aangetoond. Alle overige weetjes over rente, de betekenis ervan en hoe het ons geld op miraculeuze wijze kan vermeerderen, vindt u in onderstaande artikelenreeks!
Wat is rente eigenlijk?
Met de term rente bedoelen we de vergoeding die een schuldenaar aan de schuldeiser betaalt voor geleend kapitaal. De rente wordt meestal uitgedrukt in procenten per interval (bijvoorbeeld per jaar). De hoogte van de rente wordt bepaald door vraag en aanbod, hoewel de wetgever enkele wettelijk bepaalde rentetarieven kan fixeren. Denk bijvoorbeeld aan de wettelijke rente bij te late betaling. Momenteel (2014) bevinden we ons in een fase van historisch lage rente.
Welke soorten rente zijn er?
Er wordt onderscheid gemaakt tussen de rente op geld en rente voor kapitaalgoederen. Als geldmarktrente wordt de rente voor kortlopende leningen op de geldmarkt bedoeld. Het is de gebruikelijke term voor leningen van banken aan elkaar. De geldmarktrente wordt ook wel de basisrente genoemd. Kapitaalmarktrente is de rente voor langlopende geldleningen op de kapitaalmarkt . De kapitaalmarktrente refereert ook aan pensioengelden en waardestijging van beurspapier.
Naast de rente voor financiële middelen, is er ook er de rente op kapitaalgoederen. Zo zijn huur en pacht in zekere zin ook een vorm van rentebetaling, zijnde de vergoeding aan de eigenaar van onroerend goed of een stuk grond.
Wat bepaalt de hoogte van de rente?
Het is u misschien al eens opgevallen: de ene keer betaalt u meer rente op uw lening, de andere keer minder. Eerst kreeg u een goede rente op uw spaarrekening, een jaar later nog slechts half zo veel. Wat is er gebeurd? Wie bepaalt het niveau van de rente? Ook op die vragen vindt u in onderstaande artikelenreeks een antwoord.
Verbod op woekerrente
De Codex Hammurabi, de oudste verzameling wetten in de wereld, schreef precies voor hoe hoog de rente voor een bepaalde kredietsoort mocht zijn. En ook in Rome en Athene waren er wetten die de burgers tegen woekerrentes moesten beschermen.
Zelfs religieuze aspecten zijn nauw verbonden met rente: in veel religies was het rekenen van rente verboden. Een stabiel bankwezen met gereguleerde rentes, kwam pas tot ontwikkeling in de Renaissance in Noord-Italië.